کد مطلب:155180 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:225

هدف امام حسین احیای دین اسلام بود
به واقعه كثیرالاضلاع و پر جوانب كربلا، میتوان از زاویه های گوناگون نگریست و آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. با یك نگاه به كتابهای تاریخی این نكته مشهود است كه عمده آن كتابها، این حادثه را از جنبه ای خاص، مورد بررسی قرار داده و سایر جنبه ها را فرعی قلمداد كرده اند در حالیكه این نهضت به تعبیر استاد شهید مطهری از پدیده های چند ماهیتی و نهضتی متشابه، ذو وجوه، عمیق، چند بعدی، چند جانبه و چند لایه است؛ [1] چرا كه عوامل متعددی در آن دخالت دارند و علت تفسیرهای مختلف در مورد این قیام نیز محاذی بودن عناصر دخیل در آن است كه در آن واحد، مقصدها و هدفهای مختلف داشته است. اصولا این نكته را باید در نظر داشت كه حركتهای انسانی عمدتا چند منظوره است.

برخی علت قیام حضرت را امتناع از بیعت با یزید می دانند و بعضی دیگر امر به معروف و نهی از منكر و عده ای هم دعوت كوفیان و تشكیل حكومت را علت العلل قیام ذكر می كنند. مسئولیت اجتماعی در حمایت از امت اسلامی و حفظ كیان اسلام، صیانت خلافت از انحرافهای امویان، جلوگیری از ظلم و ستم امویان بر امت اسلامی خاصه بر شیعیان، از بین بردن بدعتها و احیای سنت، جلوگیری از محو نام آل الله (ع)، جلوگیری از تارج بیت المال مسلمین، عمل به وظیفه شرعی و تكلیف دینی، اتمام حجت و تبلیغ دین و... از دیگر علل و انگیزه هایی است كه نویسندگان در مورد این حادثه در كتابهای خود به آنها پرداخته اند.

در یك نگاه كلی و دقیقتر، میتوان تمام انگیزه ها و علل و عوامل بر شمرده شده در خصوص قیام امام (ع) را در «احیای دین» خلاصه كرد. عزم امام حسین (ع) بر احیای دین بود.


[1] رك: حماسه حسيني، مرتضي مطهري، ج 2 - ص 266 / نيز: ج 3، ص 337.